سیستم های کف سازی و ترمیم بتن

روش های تعمیر کف های بتنی آسیب دیده

کف و زیر کف بتنی را می توان با استفاده از روش های رایج تعمیر کرد. همه این ها شامل پوشاندن دال بتنی موجود با پوشش جدیدی از بتن یا روکش بتن مانند و تکمیل لایه جدید به دلخواه است. کف‌های بتنی فقط زمانی باید با روکش سطحی ترمیم شوند که دال بتنی دارای سطح یا خط مو، ترک خوردگی یا دارای نقص‌های سطحی زیبایی باشد. اگر کف بتنی که باید تعمیر شود در حال بالا آمدن است، دارای ترک های بزرگ یا وسیع است، یا در اثر آسیب یخ زدگی آسیب دیده است، باید جایگزین های دیگری به جای روکش کردن مجدد در نظر گرفته شود.

سیستم تعمیر و نگهداری بتن

به عنوان اولین قدم برای افزایش احتمال تعمیر موفقیت آمیز، استفاده از یک رویکرد منظم و سیستماتیک برای تعمیر بتن بسیار مهم است. سیستم تعمیر و نگهداری بتن از هفت پایه تشکیل شده است.

مراحل تعمیر و نگهداری بتن

• علت (های) آسیب را مشخص کنید
• میزان آسیب را ارزیابی کنید
• نیاز به تعمیر را ارزیابی کنید
• روش و مواد تعمیر را انتخاب کنید
• بتن موجود را برای تعمیر آماده کنید
• روش تعمیر را اعمال کنید
• ترک و آسیب را به درستی تعمیر کنید

روش های مختلف تعمیر کف بتنی آسیب دیده

در زیر به چند روش تعمیر کف بتنی پرداخته می شود که می توان با توجه به ضرورت کف و پوش های بتنی از آن ها استفاده کرد.

- مهر و موم و پوشش

ترکیبات آب بندی و پوشش بتن از قبیل واترپروف سطوح و چسب بتن به عنوان یک روش نگهداری و تعمیر برای کاهش یا جلوگیری از نفوذ آب، محلول های تهاجمی یا محیط های گازی روی بتن خشک شده اعمال می شود. آنها به کاهش یا جلوگیری از زوال مرتبط مانند خوردگی میلگرد، ذوب یخ، کربناته شدن یا آسیب سولفات کمک می کنند. این مواد برای ترمیم بتن بسیار آسیب دیده یا فرسوده مناسب نیستند، اما برای آب بندی سطوح بتنی و ترک های بتن که در مجموع در شرایط خوبی هستند مناسب هستند.

ترک در بتن به طور گسترده ای به عنوان دوام طولانی مدت و مشکلات نگهداری در نظر گرفته می شود زیرا باعث افزایش نفوذپذیری بتن می شود. ترک ها می توانند اجازه نفوذ رطوبت و سایر ترکیبات به بتن را بدهند که منجر به خراب شدن بیشتر بتن شود. ترک خوردگی مشکلی است که در اکثر نقاط جغرافیایی و اقلیم ها و بسیاری از انواع سازه های بتنی رخ می دهد. احیا دارای موجودی زیادی از بتن پیر است که در حال زوال است و منجر به ترک خوردن می شود یا با ترک خوردن تشدید می شود. ترکیبات آب بندی و پوشش موثر برای ترک های کوچکتر می تواند در برخی موارد زوال را کند یا متوقف کند.

مهر و موم و پوشش شامل چهار بخش است:

1. ترکیبات آب بندی متاکریلیک با وزن مولکولی بالا
2. ترکیبات آب بندی اپوکسی با ویسکوزیته پایین
3. ترکیب آب بندی سیلان و سیلوکسان
4. ترکیبات پوشش برای بتن

- تعمیرات نازک

تعمیرات نازک معمولاً از حدود ¼ تا حدود 2 اینچ عمق دارند و هیچ فولاد تقویت کننده موجود را در بر نمی گیرند. نمونه های معمول تعمیرات نازک عبارتند از سنگ زنی سطحی، ملات سیمان پرتلند، برخی از پوشش ها و درزگیرهای سطح، ملات پک خشک، ملات های تعمیری سیمانی(ترمیم کننده الیاف دار بتن) و شیمیایی بسته بندی شده، و ملات های پلیمری (از جمله ملات های اپوکسی). متأسفانه، تعمیرات ضخیم ناکافی برخی بتن ها را نباید دائمی در نظر گرفت. در برخی شرایط، نازک منجر به تسریع خرابی در پشت یا مجاور تعمیر می شود.

- تعمیرات ضخیم

به طور کلی، تعمیرات ضخیم به تعمیراتی اطلاق می شود که حدود 3 اینچ ضخامت دارند و حداقل مقداری فولاد تقویت کننده سازه موجود را به طور کامل در بر می گیرند. اگر تعمیرات شامل هیچ فولادی از ساختار موجود نباشد، معمولاً حداقل 6 اینچ ضخامت دارند. در چنین مواردی، باید به لنگر انداختن آرماتورهای اضافی (که در مصالح تعمیر تعبیه شده است) به بتن موجود توجه شود. نمونه‌های معمول تعمیرات ضخیم شامل بتن جایگزین، بتن سنگدانه‌ای از پیش ساخته شده، شاتکریت و بتن دودی سیلیس است.

این نوع تعمیر از مواد زیر تشکیل شده است:

1. بتن جایگزین
2. بتن سنگدانه پیش ساخته
3. شاتکریت
4. بتن فوم سیلیس

- تعمیرات ترک و نشت آب

روش های تعمیر ترک و نشتی در زیر توضیح داده شده است. آنها جدا از سایر روش های ترمیم بتن درمان می شوند زیرا تفاوت قابل توجهی با روش های تعمیرات نازک یا ضخیم دارند. از بسیاری جهات، تعمیر صحیح ترک ها و نشتی ها می تواند سخت ترین نوع تعمیر باشد. در بسیاری از سازه های اصلاحی، اگر بتن ترک بخورد، نشت آب نیز وجود دارد. برای تعمیر ترک باید فرآیند هفت مرحله‌ای احیاء دنبال شود. به عبارت دیگر باید علت و وسعت ترک ها یا نشتی ها از جمله غیر فعال بودن یا فعال بودن (متحرک) بودن ترک ها مشخص شود. شرایط قرار گرفتن در معرض باید در نظر گرفته شود، خیس شدن و خشک شدن و...

دو نوع اساسی ترمیم ترک وجود دارد:

1. تزریق رزین
2. افزودن تقویت کننده اضافی

این دو روش را می توان به صورت جداگانه یا ترکیبی انجام داد. اگر از ظرفیت برشی یا کششی یک عنصر سازه ای فراتر رفته باشد یا ممکن است از آن فراتر رود، معمولاً آرماتور اضافی اضافه می شود.

تزریق رزین

تزریق رزین برای ترمیم بتن ترک خورده یا لایه لایه شده و همچنین برای آب بندی ترک ها یا درزهای بتن هایی که دچار نشت آب هستند استفاده می شود. رزین‌های اپوکسی برای پیوند ساختاری ترک‌هایی که غیرفعال و نسبتاً خشک هستند، استفاده می‌شود، در حالی که از پلی‌اورتان‌های مختلف و برخی آکریلات‌های متاکریلیک برای آب‌بندی ترک‌ها یا درزهایی که آب نشت می‌کنند استفاده می‌شود. معمولاً نمی توان از نظر ساختاری ترک هایی را که در حال نشتی آب هستند، کثیف یا بسیار مرطوب هستند، مجدداً پیوند داد. همچنین به دلیل هزینه بالای تزریق رزین، معمولاً برای ترمیم ترک های کم عمق، خشک کردن ترک های انقباض یا ترک های الگو استفاده نمی شود. بنابراین، در صورت نیاز به تعمیرات برای این نوع ترک‌ها، معمولاً روش آب بندی مؤثرتر است.
 

- رزین های پلی اورتان و متاکریل آکریلات

این رزین ها برای آب بندی و حذف یا کاهش نشت آب از ترک ها و درزهای بتن استفاده می شوند. آنها همچنین می توانند در ترک هایی که درجاتی از حرکت را تجربه می کنند تزریق شوند. چنین سیستم هایی، به جز پلی یورتان های جامد دو بخشی، مقاومت نسبتاً کمی دارند و نباید برای پیوند مجدد ساختاری بتن ترک خورده استفاده شوند. ترک هایی که باید با رزین پلی اورتان تزریق شوند نباید کمتر از 0.005 اینچ عرض داشته باشند، در حالی که ترک های کوچکتر از آن را می توان با متاکریلات های متاکریلیک تزریق کرد. استفاده از آکریلات های متاکریلیک به روش های اختلاط ویژه و تجهیزات پمپاژ فولاد ضد زنگ نیاز دارد. با این حال، در برخی از کاربردها، به دلیل ویسکوزیته بسیار کم، در آب بندی ترک های نشتی بسیار کوچک بسیار موثر است.

- تجهیزات تزریق

رزین ها را می توان با انواع مختلفی از تجهیزات تزریق کرد. پروژه های تعمیر کوچک را می توان با استفاده از تجهیزات از نوع کارتریج درزگیری انجام داد و چندین شرکت محصولات خود را در کارتریج برای چنین کاربردهایی تولید می کنند. رنگ پاش های بدون هوا، گلدان های فشار رنگ و انواع پمپ های تخصصی نمونه هایی از تجهیزات موجود هستند.

پروژه های کوچکی که از رزین اپوکسی استفاده می کنند می توانند از هر سیستمی استفاده کنند که اپوکسی را با موفقیت در منطقه مورد نیاز رسوب دهد. برای این سیستم ها، اجزای اپوکسی با هم مخلوط می شوند و سپس در تجهیزات تزریق ریخته می شوند. پس از مخلوط شدن، اپوکسی باید قبل از شروع به غلیظ شدن تزریق شود. برای این تکنیک باید از اپوکسی های طولانی تری استفاده کرد. پروژه های بزرگ تزریق اپوکسی به طور کلی نیاز به یک روش تزریق تک مرحله ای دارند که توسط آن دو جزء اپوکسی به طور مستقل از مخازن جداگانه خود به نازل اختلاط پمپ می شوند. در نازل اختلاط، اجزای اپوکسی مخلوط شده و سپس تزریق می شوند. اپوکسی مورد استفاده در این روش تزریق باید دارای ویسکوزیته اولیه کم و زمان تنظیم دقیق باشد.

- دوختن ترک ها

این ساده ترین و طولانی ترین روش ترمیم ترک های بتن است. در این روش تعدادی سوراخ در امتداد سطح ترک سوراخ شده و با سیم فلزی دوخته می شود. این سیم فلزی U شکل سپس از سوراخ ها عبور داده می شود و با دوغاب یا سیستم مبتنی بر اپوکسی به شدت در سوراخ ها محکم می شود.

- مسیریابی و آب بندی

مسیریابی و آب بندی ترک غیرساختاری شما را ایزوله می کند و هرگونه خطر آسیب عمیق تر را خاموش می کند. در حالی که می توان از آن بر روی دیوارها نیز استفاده کرد، برای کارهای کف و سقف بسیار مناسب است. وقتی نوبت به انتخاب محصولتان می رسد، محیط خود را با دقت در نظر بگیرید- چقدر باربر نیاز دارم؟/ ترافیک پای من چقدر سنگین است؟/ آیا برای استفاده متوسط بهتر است یا سنگین؟

باید یک فرورفتگی v شکل در ریشه علت ایجاد شود. در حالت ایده‌آل، عرشه باید دو برابر عمق آن باشد. این به درزگیر انعطاف پذیر اجازه می دهد تا هرگونه حرکت و قالب در آن را در آینده تحمل کند. اگر عرض و عمق 1:1 را انتخاب کنید، این نیز اشکالی ندارد، اما عمق بسیار بیشتر از عرض آن، کاری که درزگیر می تواند انجام دهد را محدود می کند. تا جایی که ممکن است، ضایعات باید دو اینچ عرض و یک اینچ عمق داشته باشد. اگر آن شکل قیف بزرگ امکان پذیر نیست، باید همان مقیاس را رعایت کرد.

- روش پرکردن گرانشی

پر کردن ثقلی ساده ترین روش پر کردن است. ساخت و ساز بدون عارضه و عملکرد ماشین های پرکننده گرانشی به آنها اجازه می دهد تا با حداقل تعمیر و نگهداری کار کنند. مخزن تامین قسمت بالایی و مرکزی دستگاه است. ساقه های پرکننده در هر نقطه پر کردن ظرف به سطح پایین کاسه متصل می شوند. یک لوله هواکش به سمت بالا به داخل کاسه پرکننده تا نقطه ای بالاتر از سطح مایع گسترش می یابد. برای شروع عملیات پر کردن، ظرف توسط سکو بالا می رود تا زمانی که با ساقه پرکننده تماس پیدا کند.

سپس پلت فرم به بالا بردن ظرف در برابر ساقه ادامه می دهد و دریچه پر را باز می کند. از مونومرها و رزین های با ویسکوزیته پایین می توان برای آب بندی ترک هایی با عرض سطحی 0.03 تا 2 میلی متر با پر کردن گرانشی استفاده کرد. متاکریلات‌های با وزن مولکولی بالا، یورتان‌ها و برخی اپوکسی‌های با ویسکوزیته پایین با موفقیت استفاده شده‌اند. هر چه ویسکوزیته کمتر باشد، شکاف هایی که می توانند پر شوند ریزتر می شود.

- میکروتاپینگ ها

درمان های میکروتاپینگ با لایه های بسیار نازک، بدون ضخامت بیشتر از 1/8 اینچ، از بتن اصلاح شده با پلیمر حاوی ماسه ساخته می شود و بسته به ظاهر نهایی مورد نظر، با ماله یا برس اعمال می شود. از آنجایی که ریز تاپینگ ها به قدری نازک هستند که خود تراز نمی شوند. آنها همچنین خیلی سریع خشک می شوند، بنابراین بافت نهایی به نحوه اعمال میکروتاپینگ روی کف بتنی محدود می شود. سطح درمان شده می تواند در یک روز خوب شود و معمولاً می توان در عرض 36 تا 42 ساعت پس از استفاده روی آن راه رفت. مهر و موم کردن روکش های میکرو تاپینگ بسیار مهم است، زیرا متخلخل هستند و تمایل به جمع آوری کثیفی دارند که پس از فرورفتن در مواد به سختی پاک می شوند. درمان های میکروتاپینگ ممکن است شامل دو یا چند لایه پایه و در برخی موارد، پوشش بسیار نازک بدون ماسه باشد، در صورتی که سطح بسیار صاف مورد نظر باشد.

- بسته بندی خشک

بسته بندی خشک عبارت است از قرار دادن دستی ملات با محتوای کم آب و به دنبال آن کوبیدن یا کوبیدن ملات در محل خود و ایجاد تماس نزدیک بین ملات و بتن موجود. به دلیل نسبت آب به سیمان کم مواد، انقباض کمی وجود دارد و چسب محکم می ماند و می تواند کیفیت خوبی از نظر دوام، استحکام و آب بند بودن داشته باشد. بسته خشک را می توان برای پر کردن شکاف های باریک برای تعمیر استفاده کرد. ترک های خفته قبل از اینکه ترک با بسته بندی خشک ترمیم شود، قسمت مجاور سطح باید به شکافی به عرض 25 میلی متر و عمق 25 میلی متر باز شود. شکاف باید به گونه ای زیر برش داده شود که عرض پایه کمی بیشتر از عرض سطح باشد.

- بتن مهر شده

عملیات سطح بتن مهر شده به طور گسترده برای سطوح خارجی مورد استفاده قرار گرفته است، اما اخیراً برای کف داخلی نیز محبوب شده است. بتن مهری راه حلی کم هزینه و بادوام را ارائه می‌کند و طیف وسیعی از رنگ‌ها و الگوها را برای انتخاب ارائه می‌دهد. بتن مهر شده به عنوان یک لایه نازک، معمولاً 1/4 تا 5/8 اینچ، از بتن شروع می شود که روی یک دال موجود اعمال می شود، سپس با یک ابزار مهرزنی بافت می شود تا ظاهر سنگ، کاشی یا آجر طبیعی را ایجاد کند. بتن را می توان مانند تاسیسات بتن جدید رنگ آمیزی یا رنگ آمیزی کرد. عملیات بتن مهر شده شبیه به میکرو تاپینگ است اما حاوی ماسه بیشتری است و سطح بتن خشن تری را ارائه می دهد. پس از ایجاد الگو، یک لایه درزگیر بتن اعمال می شود.

- زیرانداز و تاپینگ خود تراز

ترمیم های خود تراز را می توان بر روی اکثر کف های بتنی اعمال کرد و به اندازه کافی ضخیم است که به اصلاح سطوح ناهموار و آسیب های سطح نسبتاً عمیق کمک کند. مانند سایر عملیات ترمیمی، بتن خود تراز را می توان در طول اختلاط اولیه با رنگ آمیزی رنگ آمیزی کرد، یا پس از اعمال و عمل آوری، با استفاده از رنگ، عملیات را رنگ آمیزی کرد. یکی از مهم ترین ویژگی های بتن خود تراز این است که می تواند کف بتنی بسیار متراکم و بادوام را ارائه دهد. بیشتر خود تراز کننده ها می توانند 1/4 اینچ تا 1 اینچ پایین بیایند، با این قابلیت که در کف موجود پر شوند تا یک انتقال بسیار تدریجی انجام شود.

نتیجه گیری

هنگامی که یک ترک یا تراشه کوچک ظاهر می شود، فرسودگی و ترک خوردگی در آینده فقط باعث گسترش آن می شود. روش های تعمیر بتن به مبارزه با مشکلات کمک می کند. این روش ها سطح را سفت و محکم می کنند و آهک را در داخل سازه به دام می اندازند و از این رو از خرد شدن و لایه برداری بیشتر کف بتنی جلوگیری می کنند. نقص را تجزیه و تحلیل کنید و روشی را انتخاب کنید که نیازهای تعمیر شما را برآورده می کند.