مواد آب بندی بتن - ژل میکروسیلیس BR-GC20
مایکروسیلیکا یک مخلوط معدنی است که از کره های بسیار جامد دی اکسید سیلیسیم تشکیل شده است. قطر اکثر ذرات میکروسیلیس کمتر از 1 میکرون است که به طور کلی 50 تا 100 برابر ریزتر از ذرات سیمان یا خاکستر بادی است. میکروسیلیس که غالباً بخار سیلیس متراکم نامیده می شود ، محصول جانبی تولید صنعتی سیلیکون فروسیلیسیم و فلز در کوره های قوس الکتریکی با درجه حرارت بالا است.
میکروسیلیس در بتن از دو طریق به مقاومت و دوام کمک می کند: به عنوان پوزولان ، میکروسیلیس توزیع یکنواخت تری و حجم بیشتری از محصولات هیدراتاسیون را فراهم می کند. میکروسیلیس به عنوان پرکننده ، اندازه متوسط منافذ موجود در خمیر سیمان را کاهش می دهد. با استفاده از میکروسیلیس به عنوان افزودنی ، می توان خواص بتن تازه و سخت را بهبود بخشید. میکروسیلیس که از آن به عنوان جایگزینی جزئی سیمان استفاده می شود ، می تواند جایگزین سیمان مصرف کننده انرژی شود.
افزودن میکروسیلیس به مخلوط بتن ساختار خمیری سیمان را تغییر می دهد. خمیر حاصل بیشتر از خمیرهای سیمان معمولی حاوی هیدراتهای کلسیم سیلیکات قوی و هیدروکسیدهای کلسیم ضعیف بصورت محلول است. از آنجا که ذرات میکروسیلیس بسیار کوچک هستند ، ذرات سیمان را در یکدیگر پراکنده و جدا می کنند. با ماتریس خوب و یکنواخت حاصل شده می تواند مقاومت فشاری ، خمشی و پیوند قابل توجهی بالاتر ایجاد کند.
میکروسیلیس میزان کربناسیون را کاهش می دهد ، نفوذ پذیری به یون های کلرید را کاهش می دهد ، مقاومت الکتریکی زیادی را ایجاد می کند و تأثیر کمی بر انتقال اکسیژن دارد. بنابراین می توان انتظار داشت که بتن میکروسیلیسی از آرماتورها و جاسازی ها به شدت محافظت کند. میکروسیلیس با سطوح جایگزینی استاندارد و معین برای بهبود بتن اضافه می شود. در چنین مواردی کاهش جزئی در افزایش مقاومت با میکروسیلیس جبران می شود و می توان بدون افزایش بیش از حد در هزینه بتن ، مقاومت های اولیه و نهایی بالا به دست آورد.
به دلیل ظرافت بسیار زیاد، میکروسیلیس مشکلات مربوط به جابجایی را ایجاد می کند. برخی از تولیدکنندگان میکروسیلیس را به صورت تدریجی با آب مخلوط می کنند و در تریلرهای مخزن طراحی شده برای کنترل مایعات قرار می دهند.