آب‌بندی کردن بتن
افزودنی‌های بتن به بخشی جدایی ناپذیر از فناوری مدرن بتن تبدیل شده‌اند. آنها راه را برای ساخت بتنی به داخل هموار کرده‌اند. زمینه‌های کاربردی جدید و ساخت و ساز در بسیاری از زمینه‌ها اقتصادی‌تر شده است.
استفاده از مواد افزودنی برای ضد آب بتن:
اصطلاحاتی مانند ضد آب بتن و ضد رطوبت اغلب به گونه‌ای استفاده می‌شود که گویی قابل تعویض هستند و همه به یک معنا هستند. آنچه لازم است توافق بر سر معنای واقعی این کلمات است تا بتوان مواد افزودنی متعدد در این بازار را به درستی دسته‌بندی کرد.
آب‌بند بودن:
آب‌بند بودن به این معنی است که آب نمی‌تواند آزادانه از طریق بتن عبور کند، به عنوان مثال، از طریق یک سوراخ پیچ پر نشده، یک نفوذ سرویس ضعیف یا یک ترک.
ضد رطوبت:
ضد رطوبت به این معنی است که آب با عمل مکش مویرگی از بتن عبور نمی‌کند. اما آب می تواند به صورت مایع یا بخار باشد و بتن معمولی مقاومت کمی در برابر عبور بخار دارد. بخار حتی از متراکم‌ترین مواد نیز نفوذ می‌کند، هرچند بسیار آهسته، بنابراین برای اینکه یک ماده افزودنی به عنوان ضد رطوبت طبقه‌بندی شود، باید خاصیت جذب فوق‌العاده کم را نشان دهد. بنابراین برای ضد آب بودن بتن باید ضد آب و ضد رطوبت باشد.
استاندارد اروپایی برای افزودنی‌های بتن
استاندارد اروپایی برای افزودنی‌های بتن، BS EN 934-2، دارای دسته‌ای برای افزودنی‌های «مقاوم در برابر آب» است. با این حال، باید پذیرفت که استانداردهای اروپایی مطلقاً هیچ ارتباطی با «کیفیت» یا کارایی ندارند. آنها صرفاً برای دسته‌بندی محصولات و گروه‌بندی آنها در جعبه‌هایی برای اهداف کنترلی وجود دارند. در واقع، با توجه به آستانه بسیار پایینی که باید به دست آید، بیشتر افزودنی‌های فوق روان‌کننده این نیاز را برآورده می‌کنند!
اگر به آمریکا نگاه کنیم، باز هم هیچ استانداردی وجود ندارد، اگرچه مؤسسه بتن آمریکا گزارشی را در مورد مواد افزودنی ضد آب منتشر کرده است. در این مورد، آنها به عنوان سیستم‌های PRAN (پرده‌پذیری کاهش‌دهنده افزودنی بدون فشار هیدرواستاتیک) یا PRAH (فشار هیدرواستاتیک افزودنی کاهش‌دهنده نفوذپذیری) طبقه‌بندی می‌شوند.
نفوذپذیری چیست؟
بسیاری از تولیدکنندگان بر توانایی مواد افزودنی خود برای دستیابی به "ضریب نفوذپذیری" بهتر تاکید دارند. این حرکت آب از طریق یک ماده "اشباع" است. به سختی آنچه در زیرزمین نیاز داریم! آزمایش معمولی برای نفوذپذیری، عمق نفوذ (میلی متر) آب تحت فشار اعمال شده به سطح نمونه بتن را تعیین می‌کند، نه جریان آب را به خودی خود. واقعاً فقط چگالی سطح نمونه را اندازه می‌گیرد. بسیاری از محققین به درستی تشخیص داده‌اند که "جذب" مکانیسم اولیه حرکت آب از طریق یک بخش از بتن است و سرعت حرکت آب در بتن است که از نظر دوام و مقاومت در برابر خوردگی بسیار مهم است. از جمله مصالحی که نفوذ پذیری بتن را در کف‌های صنعتی کاهش می‌دهد پودر سخت کننده بتن است و همچنین گروت سیمانی و گروت ریزدانه و بتونه کاسماتیک که جهت کسب اطلاعات بیشتر به صفحه مذکور مراجعه نمایید.